ای آنکه در نگاهت حجمی زنور داری
کی از مسیر کوچه قصد عبور داری؟
چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابی
ای آنکه در حجابت دریای نور داری
من غرق در گناهم، کی می کنی نگاهم؟
برعکس چشمهایم چشمی صبور داری
از پرده ها برون شد، سوز نهانی ما
کوک است ساز دلها، کی میل شور داری؟
در خواب دیده بودم، یک شب فروغ رویت
کی در سرای چشمم، قصد ظهور داری؟
خدایا قسمت کن هر کسی را که آرزوی دیدار
خانه ی تو و زیارت پیامبرت را دارد
آمین
این عکس هتل ما در شهر مدینه منوره بود
چون قبل از حرکت به سمت مکه باید لباس احرام را میپوشیدیم
من هم این عکس را همون موقع که لباس احرام را پوشیدم گرفتم
برای من ( خواندن ) این که شن ساحل ها نرم است کافی نیست ، میخواهم پای
برهنه ام این نرمی را حس کند. معرفتی که قبل از ان احساسی نباشد ،
برای من بیهوده است
*مائده های زمینی - اثر آندره ژید*
# ترجمه پرویز داریوش و جلال آل احمد #
